Mensen hebben namelijk de neiging om elkaar compleet de huid vol te schelden op internet.
Mijn eerste ervaringen hier mee waren bij het gebruiken van chat-programma's. Voor mij was het best spannend als compleet onbekenden afkomstig van de andere kant van de wereld me wisten te vinden. Mijn chat-naam bestond namelijk uit het Engels voor 'ik verveel me'.
De spanning maakte al snel plaats voor woede. De mensen die tot me doordrongen, begonnen me de huid vol te schelden, in het Engels. Uit de teksten kon ik opmaken dat ze meestal met twee achter het scherm aan de andere kant zaten, elkaar aan te moedigen om steeds groffer te worden.
Op een dag had ik me in het chat-programma de naam van een klasgenootje aangemeten om haar een beetje te plagen. Weer meldden de wildvreemden zich aan, maakten me uit voor prostituee en eisten dat ik mijn kleren uit deed. Ik had dan meestal nog niet eens wat getypt.
Na een half jaartje waren de aanmeldingen zo talrijk dat het waardeloze chat-programma vastliep als ik het opstartte.
Het is erg makkelijk om iemand kapot te schelden vanachter het toetsenbord. Voor mij is het echter nog lang niet genoeg reden om het daadwerkelijk te gaan doen.
Ik houd hierbij rekening met het feit dat de mensen die dit wel doen;
-vaak jong zijn en hun rechtvaardigheidsgevoel nog moeten ontwikkelen
-vaak meisjes zijn, die in den lijve niet fysiek kunnen intimideren en het daarom vaak op schrift doen
-vaak Amerikanen zijn, die dommer zijn
De reden dat ik dit nu noem is Youtube. Ik vind de commentaren op de filmpjes zo boeiend dat ik me er op betrap, dat ik er ook naar op zoek ga als ik TV of een DVD kijk.
Het maakt niet uit wat er getoond wordt. Een valpartij, een politiek debat, een stand-up comedy show, een nest jonge katjes; altijd mondt het commentaar uit in een spiraal van verbaal geweld.
Hoe komt het dat het vaak zover komt?
Volgens mij is het een bijeenkomst van zaken, maar aan de grondslag staat: het niet-kunnen lezen 'tussen de regels'.
Ik schreef eens over het tekort aan culturele podia: 'waarom komt Alkmaar haar punkers wel tegemoet?'.
Dit werd geïnterpreteerd als een belediging aan het adres van de punkers, terwijl ik me eigenlijk indeelde als een van de punkers, op zoek naar een ruimte voor muzikale bijeenkomsten.
De agressie op fora en bij de commentaren komen vaak tot stand door een opmerking die beter gesierd had kunnen worden met 'aanhalingstekens' om een sarcastische of humoristische toon aan te geven.
Het contra-argument raakt dan vaak een wel-gevoelige snaar bij de eerste partij, die van zich af bijt, en er is weer een wereldoorlog bij gekomen, tussen twee volstrekt wildvreemden aan weerszijden van de aarde.
Is er een oplossing? Is er een oplossing nodig? Wat werkt, is de schrijver van de berichten (of de plaatser van de film) al het commentaar te laten lezen vooraf. Maar de vrijheid van meningsuiting is ons zo dierbaar.
Ik heb in ieder geval een tip voor medeslachtoffers van verbaal geweld; bij chat-programma's, accepteer nooit mensen in je lijst van wie je de naam niet kent.
(en oh ja; gebruik AdiumX, niet MSN)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten